درمان انگشت چمنی

آسیب های انگشت چمنی را باید به سرعت درمان کرد؛ چرا که درمان زودرس باعث بهبودی و کاهش علائم می شود. به تعویق انداختن درمان انگشت چمنی باعث دشوار شدن ترمیم بافتی و افزایش احتمال تورم و از بین رفتن انعطاف پذیری می شود. نکته مهم این است که ورزشکاران در این شرایط ممکن است دیگر نتوانند به رقابت های ورزشی باز گردند. درمان های غیر جراحی در حالی که چندین روش غیر جراحی برای مبتلایان به انگشت چمنی وجود دارد، درجه آسیب درجه ۱، ۲ و ۳) بر انتخاب روش درمانی تاثیر می گذارد.

درجه ۱ 

پروتوکل RICE: این پروتوکل چهار بخشی شامل: استراحت، استفاده از یخ، فشرده
سازی و بالا نگه داشتن ناحیه آسیب دیده است. برای ۴۸ تا ۷۲ ساعت اول بعد از آسیب دیدگی توصیه می شود هر روز دو یا سه مرتبه و به مدت ۲۰ دقیقه ناحیه آسیب دیده با یخ
کمپرس شود.

داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی: برای کاهش درد و تورم، ممکن است داروهای ضد التهابی مصرف شود. 

محافظت از انگشتان پا: استفاده از ارتوتیک ها باعث حفاظت و کاهش کشیدگی کمپلکس پلانتار می شوند. به ورزشکاران توصیه می شود برای محدود کردن حرکت انگشت شست پا از کفش های دارای صفحه محافظ انگشتان پا (یک گرافیت کربنی سخت استفاده کنند تا حرکت شست پا محدود شود. ورزشکاران همچنین می توانند از  ارتزهای مورتون کمک بگیرند. در این حالت، یک گرافیت سخت در زیر مفصل انگشت شست پا قرار می گیرد.

بی حرکتی: نظرات مختلفی در مورد بستن انگشت شست پا به انگشتان کوچکتر وجود دارد. این کار علاوه بر این که باعث کاهش حرکت شست پا می شود، می تواند گردش خون را به دلیل تورم بعد از آسیب دیدگی شدید نیز محدود کند. استفاده از چکمه های مخصوص هنگام راه رفتن برای محدود کردن حرکت مچ پا به مدت یک یا دو هفته پس
از آسیب، روش مناسبی برای بی حرکتی است. .

تمرینات دامنه حرکتی: می توان حرکات خفیف را بعد از ۳ تا ۵ روز استراحت شروع کرد. ورزش هایی مانند دوچرخه سواری نیز با اطمینان از حفاظت مناسب انگشتان پا مجاز است. به افرادی که دارای انگشت چمنی درجه یک هستند توصیه می شود که آسیب خود را دست کم نگیرند. استراحت جنبه مهمی از درمان است و فعالیت های ورزشی می تواند پیچ خوردگی را وخیم تر و علائم آن را بدتر کند.

درجه ۲

دوری از فعالیتهای ورزشی: به طور معمول، افرادی که دارای انگشت چمنی درجه ۲ هستند، ۳ تا ۱۴ روز استراحت احتیاج دارند. اصلاح کردن کفش های ورزشی: مانند بیماران مبتلا به انگشت چمنی درجه یک، به افراد آسیب دیده درجه ۲ نیز توصیه می شود که در کفش های خود از کفی های انگشت چمنی یا کفی های مورتون استفاده کنند. .

بی حرکتی: پزشک همچنین ممکن است چکمه های مخصوص راه رفتن را برای تثبیت مفصل MTP تجویز کند. . افزایش تدریجی حرکات و تمرینات: هنگام استفاده از چکمه های راه رفتن یا زمانی که شست پا به سایر انگشتان بسته شده، انجام حرکات سبک و تمرینات خفیف مجاز است سپس افراد می توانند فعالیت هایی مانند دویدن را شروع کنند و به دنبال آن پریدن یا چرخیدن از سر گرفته می شوند.

درجه ۳ 

بی حرکتی: صدمات حاد انگشت چمنی معمولا با چند هفته بی حرکتی و استفاده از چکمه های راه رفتن یا عصا کنترل می شود.

فیزیوتراپی: حرکات زودهنگام برای جلوگیری از سفت شدن با محدودیت حرکتی ضروری است. این تمرینات باید تا حد مناسب انگشت شست پا را بکشند.

استراحت: به ورزشکاران توصیه می شود که حدود هشت هفته فعالیت های ورزشی را کنار بگذارند و استراحت کنند تا بهبود یابند. ممکن است تقریبا شش ماه طول بکشد تا
علائم از بین برود. حتی انگشت چمنی درجه ۳ هم ممکن است بوسیله روش های غیر جراحی درمان شود. اما، در صورت تداوم علائم یا به خطر افتادن عملکرد ورزشی ممکن است فرد تصمیم به جراحی بگیرد.

درمان جراحی

جراحی انگشت چمنی نادر است، زیرا معمولا با روش های غیر جراحی درمان می شود. جراحی انگشت چمنی برای موارد زیر توصیه می شود . صدمات قابل توجه درجه ۳: از جمله پارگی کمپلکس پلانتار یا شکستگی یک استخوان سزاموئید (یکی از دو استخوان کوچکی که در زیر مفصل MTP هستند).

تداوم علائم: از قبیل ناراحتی یا مشکل در فعالیت های فیزیکی و تحت تأثیر قرار گرفتن عملکرد ورزشی. در حقیقت، زمانی که درمان های غیر جراحی موثر واقع نشوند جراحی ممکن است گزینه مناسبی باشد. تدابیر لازم پس از عمل جراحی چندین دستورالعمل ضروری پس از جراحی انگشت چمنی وجود دارد: تمرینات ملایم برای کاهش سفتی مفصل اغلب پنج تا هفت روز پس از عمل شروع میشوند. . ممکن است به فرد توصیه شود چهار هفته از محافظ انگشتان پا استفاده کند تا انگشت جراحی شده را خمیده و بی حرکت نگه دارد. همچنین توصیه می شود که وزن بدن بر روی این انگشت نیافتد. پس از چهار هفته هنگامی که از چکمه استفاده می شود می توان وزن پا را بر روی این ناحیه انداخت. . پس از هشت هفته، شخص می تواند هنگام استفاده از کفش مناسب، از جمله کفش هایی که کفی انگشت چمنی دارند وزن خود را روی انگشت جراحی شده بیاندازد.

فعالیتهای خفیف و سپس متوسط براساس نوع و شدت علائم به تدریج اضافه می شوند. اگر صدمات انگشت چمنی سریع درمان شوند اغلب به خوبی بهبود می یابند، گرچه حدود ۶ ماه تا یک سال زمان می برد. توصیه می شود افرادی که مبتلا به انگشت چمنی بوده اند از کفی های مربوطه استفاده کنند تا از خم شدن شست پا جلوگیری شود. همچنین ورزشکاران باید به یاد داشته باشند که بازی بر روی سطوح سخت احتمال آسیب مجدد شست پا را افزایش می دهد.