پیج خوردگی مچ پا

پیچ خوردگی مچ پا یک آسیب حاد و شایع است و بیش از ۲۵۰۰۰ نفر در ایالات متحده هر روز آن را تجربه می کنند. این عارضه می تواند در بزرگسالان با کودکان، ورزشکاران یا غیر ورزشکاران در نتیجه فعالیت های شدید ورزشی و یا حتی فعالیت های بسیار ساده ای مانند پایین آمدن از جدول یا پله ایجاد شود.

پیج خوردگی مچ پا در اثر آسیب های مستقیم یا غیر مستقیم به رباط های مچ پا ایجاد می شود. در هنگام پیچ خوردگی، رباط های مچ پا که به طور معمول از مچ پا حمایت می کنند، یا فراتر از حد طبیعی خود کشیده شده یا در نتیجه تروما کاملا پاره می شوند. پیچ خوردگی مچ پا ممکن است زمانی ایجاد شود که به قوزک پا نیروی شدیدی وارد شده و این مفصل از دامنه حرکتی طبیعی خود فراتر می رود، مانند زمانی که بازیکنان هنگام ورزش فرودها و توقف های ناگهانی دارند، قدم زدن یا دویدن روی سطوح ناهموار یا هنگام پرش از روی موانع. در صورت عدم درمان، یا اگر پیچ خوردگی چندین بار بر روی بافت تکرار گردد، درد و اختلال در عملکرد مچ پا بصورت مزمن در می آید.

پیج خوردگی های مچ پا درجه بندی می شوند: درجه 1 صدمه خفیف که فقط چند فیبر کلاژن آسیب می بیند. درجه ۲ - آسیب متوسط با آسیب کلاژن گسترده تر. درجه ۳- در این حالت رباط مچ پا به طور کامل پاره می شود و ممکن است احتیاج به جراحی
پیدا کند.

پیچ خوردگی داخلی و خارجی مچ پا

پیچ خوردگی داخلی مچ پا رایج تر است. در این حالت مچ پا به سمت خارج و کف پا به سمت داخل می چرخد. در نتیجه، رباط های خارجی در قسمت بیرونی مچ پا کشیده یا پاره می شوند.
پیچ خوردگی خارجی مچ پا کمتر شایع است و معمولا با شکستگی استخوان فيبولا (نازک نی) همراه است. در این حالت، مچ پا به سمت داخل چرخیده و پا را صاف می کند و رباط های قسمت داخلی مچ پا را می کشد. در پیچ خوردگیهای خفیف ممکن است فقط به یکی از رباط ها آسیب برسد، اما در پیچ خوردگی های شدیدتر ممکن است به دو یا تعداد بیشتری رباط آسیب وارد شود.