روش های درمان فاشیت پلانتار
این عارضه اغلب به خودی خود از بین می رود. با این حال، درمان آن می تواند زمان بهبودی را سرعت ببخشد و از وخیم تر شدن وضعیت جلوگیری کند. پزشکان معمولا توصیه می کنند که یک روش چند جانبه برای درمان فاشیت پلانتار اتخاذ شود. به عنوان مثال، از بیماری که اهل دویدن است می خواهند که دویدن را قطع کند، کفش هایش را تغییر بدهد و برنامه های کششی جدیدی شروع کند.
درمان های اولیه فاشیت پلانتار شامل تزریق یا جراحی نمی شود. بیماران می توانند برخی از اقدامات درمانی مانند استراحت و تمرینات کششی را آغاز کنند، در حالی که برخی از روش های درمانی باید تحت نظر پزشک انجام گیرند.
استراحت: به بیماران توصیه می شود که از دویدن یا فعالیت های دیگری که آن ها را برای مدت طولانی سرپا نگه میدارد خودداری کنند. معمولا فقط یک یا دو هفته کاهش فعالیت برای بهبودی پلانتار فاشیا کافی است.|
کفش های بهتر: کفش های راحت با کف نرم فشار کمتری را در قسمت کف پا ایجاد می کنند. برای برخی از ورزشکاران، فقط تغییر کفش های مورد استفاده در هنگام دویدن درد پلانتار فاشیا را به میزان قابل توجهی کاهش می دهد.
تیپینگ: متخصص فیزیوتراپی می تواند از تکنیک های تیپینگ برای حفاظت و درمان پلانتار فاشیا استفاده بکند.
کفی کفش: داخل بعضی از کفش ها می توان کفی قرار داد. مانند اورتوتیک که تمام طول کفش را می پوشاند. کفی ها کمک می کنند فشار کمتری به پلانتار فاشیا وارد شود. گزینه دیگر فنجان پاشنه است که برای حفاظت پاشنه پا طراحی شده است و مانند بالشتک زیر پاشنه قرار می گیرد .
کشش: فاشیت پلانتار با کاهش انعطاف پذیری عضلات مچ پا، تاندون آشیل و ساق پا همراه است. کشش ملایم و افزایش انعطاف پذیری پلانتار فاشیا فشار ایستادن، پیاده روی و دویدن را کمتر می کند. تمرین های کششی که معمولا توصیه می شوند شامل موارد زیر است: • بیمار باید روی صندلی بنشیند و پاها را صاف بر روی زمین قرار دهد. سپس یک توپ
تنیس را زیر پای آسیب دیده قرار دهد و با فشار ملایم، توپ تنیس را زیر پا عقب و جلو
براند . در فاصله ۴۵ سانتی متری از دیوار بایستد و پاها در حدود ۱۵ سانتی متر از هم فاصله داشته
و دست ها را در برابر دیوار، در ارتفاع شانه قرار دهد. بدون حرکت دادن پا به دیوار تکیه
دهد، پا را خم کند و تاندون آشیل و عضلات ساق پا را بکشد. . روی زمین بنشیند و پاها را دراز کند. کمربند یا تسمه ورزشی را در اطراف پاشنه پا بپیچد و
بند را به آرامی بکشد تا پا خم شود. کشش هایی مانند دو حالت آخر که در آن قسمت بالای پا و انگشتان پا به سمت ساق حركت
می کند، کشش های دورسیفلکشن نامیده می شوند.
استفاده از یخ: استفاده از کیسه یخ در کف پا می تواند باعث تسکین درد فاشیت پلانتار شود. همچنین با چرخاندن کف پا بر روی بطری آب پلاستیکی یخ زده درد بهبود می یابد.
برداشتن گام های کوتاهتر در هنگام دویدن: با افزایش تعداد گام ها در هر کیلومتر (با برداشتن گام های کوچکتر و کاهش سرعت) احتمالا استرس وارد شده بر پلانتار فاشیا کاهش می یابد حتی اگر قدم های بیشتری در دقیقه برداشته شود.
کاهش وزن اضافه وزن باعث افزایش فشار به بافت پلانتار فاشیا می شود. از دست دادن وزن اضافی باعث کاهش بار سیستم اسکلتی عضلانی از جمله پلانتار فاشیا می شود.
اسپلینت (آتل) شبانه: این گونه آتل های پلاستیکی در شب پوشیده شده و قوزک پا را با زاویه ۹۰ درجه نگه می دارند و مانع استراحت پلانتار فاشیا بصورت منقبض شده می گردند. البته قابل درک است که برای اکثر بیماران خوابیدن با آتل دشوار است.
ماساژ: اگر چه این روش درمان استاندارد محسوب نمی شود، اما ماساژ عمیق میوفاشیال می تواند باعث تقویت جریان خون و بهبودی شود.
منیپولیشن ۲ (درمان های دستی): برخی متخصصان معتقدند که درمان های دستی (توسط کایروپراکتر یا سایر متخصصان حرفه ای) به همراه ورزش روشی مؤثر برای درمان فاشیت پلانتار
است.
افرادی که فاشیت پلانتار مزمن متوسط تا شدید دارند می توانند از روش های غیر پزشکی در کنار دارو، تزریقات و عمل جراحی استفاده کنند.
داروها برخی داروهای خاص می توانند درد را کاهش داده و التهاب ناشی از فاشیت پلانتار مزمن را کاهش دهند. این داروها اثر درمانی برای فاشیت پلانتار ندارند و باید همراه با سایر درمان ها استفاده شوند.
داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی: از این داروها برای کاهش تورم و التهاب استفاده می شود و برای بیمارانی که درد متوسط تا شدید دارند توصیه می گردند، مانند آسپرین (بایر ')، ایبوپروفن ادويل)، ناپروکسن (اليو)، و مهار کننده های Cox2.
يونتوفورزیس : در این روش درمانی از یک جریان الکتریکی خفیف استفاده می شود تا داروی ضد التهابی (از جمله دگزامتازون) از طریق پوست سالم به ناحیه دردناک وارد شود. ممکن است یونتوفورزیس برای بیماران مبتلا به فاشیت پلانتار که قادر به تحمل تزریق نیستند یا می خواهند از تزریق جلوگیری کنند، توصیه گردد.
در صورتی که درمان و داروهای غیر پزشکی باعث تسکین فاشیت پلانتار مزمن نشود، ممکن است از روش های تزریقی استفاده شود. تزریقات و پرولوتراپی انواع مختلف تزریقات برای درمان فاشیت پلانتار وجود دارد. تزریق استروئید بسیار رایج است، اگر چه سایر روش های تزریقی نیز استفاده می شوند.
این روش های درمانی انتخابی هستند، یعنی تصمیم گیری در مورد انجام یا عدم انجام آن بر عهده بیمار است.
تزریق کورتیزون (تزریق استروئید)، به بیمارانی که مبتلا به فاشیت پلانتار هستند و دردهای متوسط تا شدید دارند و به سایر روش های درمان پاسخ نداده اند ممکن است تزریق کورتیزون
توصیه شود. این استروئید باعث کاهش یا از بین بردن درد التهابی می شود اما ممکن است تأثیر کلی دژنراتیو (تخریبی) روی بافت های چربی محافظ کف پا داشته باشد. برای اطمینان از تزریق استروئید در محل صحیح، پزشک معمولا از تصویربرداری استفاده می کند.
تزریق کورتیزون همچنین می تواند باعث ضعیف شدن پلانتار فاشیا شود و آن را مستعد پارگی کند. علاوه بر این، تزریق کورتیزون خطر آتروفی (تحلیل رفتن بافت چربی را در پی دارد که منجر به درد مزمن پاشنه پا می شود. به دلیل این خطرات، بیمار باید با پزشک یا فیزیوتراپیست مشورت کند و هرگونه تمرین و حرکات کششی را که طی هفته های بعد از تزریق لازم است انجام
دهد.
تزریق پلاسمای غنی از پلاکت ۳ (PRP): تزریق پلاسمای غنی از پلاکت با استفاده از پلاکت خون بیمار برای پیشبرد بهبودی در بافت آسیب دیده است. داده های حاصل از مطالعات بالینی نشان می دهد که تزریق پلاسمای غنی از پلاکت ممکن است یک درمان ایمن و مؤثر برای برخی از مبتلایان به فاشیت پلانتار باشد. این روش درمانی نیاز به گرفتن خون بیمار دارد. این روش درمانی معمولا ۳ تا ۵ بار انجام می شود.
تزریق سلولهای بنیادی: بسیاری از محققان بر این باورند که سلولهای بنیادی می توانند برای ترمیم و جایگزینی بافت های آسیب دیده مانند بافت فاشیا آسیب دیده بکار روند. پزشکان به طور معمول از سلول های بنیادی جمع آوری شده از خون بیمار ، مغز استخوان یا چربی بدن استفاده می کنند و ممکن است سلولهای بنیادی درمانی را با پلاسمای غنی از پلاکت ترکیب کنند. البته، برای تعیین اثربخشی سلول درمانی بنیادی برای فاشیت پلانتار مزمن، تحقیقات بیشتری لازم است.
پرولوتراپی: تزریقات درمانی پرولوتراپی از یک بی حس کننده موضعی و یک ماده تحریک
کننده مانند دکستروز (نوعی گلوکز) ساخته می شود. در این روش، از مواد محرک برای ایجاد التهاب استفاده می شود. برخی از متخصصان معتقدند که التهاب باعث ایجاد بافت همبند (کلاژن) می شود که به نوبه خود به ترمیم تاندون ها و رباط ها کمک می کند و در نهایت درد را کاهش می دهد.
تزریق بوتاکس برخی تحقیقات حاکی از آن است که تزریق بوتاکس یا سم بوتولینوم نوع A (BTXA ممکن است روشی مطمئن و مؤثر برای تسکین درد و التهاب مزمن باشد. این روش درمانی در مورد فاشیت پلانتار هنوز رایج نیست و مطالعات بیشتری نیاز دارد روشهای درمانی غیر جراحی جراحی و حداقل تهاجمی فاشیت پلانتار فناوری های مختلفی در علم پزشکی وجود دارد که می توان از آن ها در جهت بهبودی پلانتار فاشيا از طریق امواج انرژی استفاده کرد؛ همچون امواج شوک شعاعی، انرژی فراصوت یا امواج فرکانس رادیویی
. این روش های درمانی با تحریک جریان خون به فاشیا می توانند بهبود را تسهیل کنند. . برخی از آن ها همچنین سعی در از بین بردن بافت های اسکار " (جای زخم) ایجاد شده در
اطراف پلانتار فاشیا دارند. این روش ها درمان های سرپایی هستند. تحقیقات در مورد قابلیت آن ها در درمان فاشیت پلانتار در حال انجام است و پزشکان میزان موفقیت های مختلفی از هر یک گزارش می دهند. علاوه بر این فناوری های جدید به طور مداوم در حال ایجاد هستند. به بیمارانی که فاشیت مزمن متوسط و شدید دارند، توصیه می شود با پزشک خود مشورت کنند تا بهترین روش درمانی را انتخاب کنند.
درمان به وسیله امواج شوک خارج بدنی (Eswr: یک روش سرپایی با امواج شوک مکانیکی است که با یک دستگاه دستی کوچک انجام می شود. هیچ احتیاجی به برش یا تزریق ندارد. این امواج باعث افزایش گردش خون و واکنش های متابولیکی موثر در درمان می شوند.
این روش ممکن است نیاز به چند نوبت درمان سرپایی داشته باشد و عوارض جانبی احتمالی آن شامل درد، تورم و احساس غیر معمول از جمله بی حسی می شوند.
روش تنکس سریع: طی این روش، پزشک از یک وسیله دستی برای انتقال انرژی فراصوت امواج صوتی) به پلانتار فاشیا استفاده می کند تا بافت های مرده و عفونی از بین بروند و بافت ترمیم شود. این روش نیاز به تزریق بی حسی موضعی و یک یا چند برش کوچک دارد.
روش توپاز : در این تکنیک، پزشک بیهوشی موضعی را تزریق می کند و سپس پاشنه پا را چندین بار با یک ابزار سوزن مانند سوراخ می کند. این سوزن امواج فرکانس رادیویی ایجاد می کند که بافت های اسکار را در پلانتار فاشیا می شکند. این روش درمانی باعث افزایش جریان خون به ناحیه آسیب دیده شده و روند بهبودی را تسهیل می کند.
روش رلیف ۳: مانند روش توپاز با استفاده از فرکانس رادیویی برای جدا کردن بافت اسکار و افزایش جریان خون به پلانتار فاشیا مورد استفاده قرار می گیرد. این روش درمانی به تزریق یا برش نیاز ندارد و معمولا بدون درد است.
مانند روش های تزریقی، روش هایی که در بالا توضیح داده شد گزینه هایی برای بیمارانی هستند که به درمان های غیر جراحی مانند کشش و تمرین پاسخ نمی دهند. مدت زمان بهبودی در این درمان ها متفاوت است و ممکن است ۲ تا ۱۲ هفته طول بکشد.
جراحی در موارد نادر پزشک ممکن است برای درمان فاشیت پلانتار به بیمار عمل جراحی را توصیه کند.
است که با یک دستگاه دستی کوچک انجام می شود. هیچ احتیاجی به برش یا تزریق ندارد. این امواج باعث افزایش گردش خون و واکنش های متابولیکی موثر در درمان می شوند.
این روش ممکن است نیاز به چند نوبت درمان سرپایی داشته باشد و عوارض جانبی احتمالی آن شامل درد، تورم و احساس غیر معمول از جمله بی حسی می شوند.
روش تنکس سریع: طی این روش، پزشک از یک وسیله دستی برای انتقال انرژی فراصوت امواج صوتی) به پلانتار فاشیا استفاده می کند تا بافت های مرده و عفونی از بین بروند و بافت ترمیم شود. این روش نیاز به تزریق بی حسی موضعی و یک یا چند برش کوچک دارد.
روش توپاز : در این تکنیک، پزشک بیهوشی موضعی را تزریق می کند و سپس پاشنه پا را چندین بار با یک ابزار سوزن مانند سوراخ می کند. این سوزن امواج فرکانس رادیویی ایجاد می کند که بافت های اسکار را در پلانتار فاشیا می شکند. این روش درمانی باعث افزایش جریان خون به ناحیه آسیب دیده شده و روند بهبودی را تسهیل می کند.
روش رلیف ۳: مانند روش توپاز با استفاده از فرکانس رادیویی برای جدا کردن بافت اسکار و افزایش جریان خون به پلانتار فاشیا مورد استفاده قرار می گیرد. این روش درمانی به تزریق یا برش نیاز ندارد و معمولا بدون درد است.
مانند روش های تزریقی، روش هایی که در بالا توضیح داده شد گزینه هایی برای بیمارانی هستند که به درمان های غیر جراحی مانند کشش و تمرین پاسخ نمی دهند. مدت زمان بهبودی در این درمان ها متفاوت است و ممکن است ۲ تا ۱۲ هفته طول بکشد.
جراحی در موارد نادر پزشک ممکن است برای درمان فاشیت پلانتار به بیمار عمل جراحی را توصیه کند.