درجه بندی آسیب های انگشت چمنی

آسیب های انگشت چمنی بر اساس شدت به ۳ دسته تقسیم می شوند:

درجه ۱ 

این درجه از انگشت چمنی یک صدمه جزئی است که شامل کشیدگی کمپلکس پلانتار، احتمالا به همراه حساس شدگی و تورم است. مدت زمان ریکاوری و عدم حضور در مسابقات ورزشی در این درجه حداقل است و شاید چند روز تمرین سبک تریا استراحت، بیشتر لازم نباشد. البته استراحت ندادن به مفصل MTPمی تواند آسیب را شدیدتر کند.

درجه ۲
درجه بعدی انگشت چمنی باعث درد متوسط، انتشار حساسیت، تورم و کبودی در اثر پارگی جزئی مجتمع پلانتار می شود و فعالیت های منظم فرد مختل می گردد. علائم در ۲۴ ساعت اول تشدید می شود، حرکت مفصل محدود شده و شخص هنگام اعمال وزن بر روی پا می لنگد. بهتر است فرد سریع به پزشک مراجعه کند تا مطمئن شود آسیب جدی تر نیست و درمان های ضروری را شروع کند. پزشکان اغلب در این حالت دو هفته استراحت و دوری از فعالیت های ورزشی را برای استراحت دادن به مفصل و ترمیم آن توصیه می کنند.

درجه ۳
جدی ترین آسیب دیدگی انگشت چمنی سبب پارگی کامل کمپلکس پلانتار می شود. درد شدید با تورم حاد، کبودی و حساسیت همراه است. فرد نمی تواند وزن بدن را بر روی شست پا بیاندازد. مراقبت های فوری ارتوپدیک توصیه می شود و ممکن است فرد مجبور شود برای بهبودی چندین هفته مفصل خود را بی حرکت نگه دارد.
طی چند سال اخیر، تعداد صدمات انگشت چمنی افزایش یافته است. آگاهی بیشتر و شناسایی زود هنگام این عارضه می تواند دو دلیل برای این رشد باشد. استفاده از کفش های سبک و انعطاف پذیر و افزایش استفاده از سطوح مصنوعی ورزشی از دیگر دلایل آن است.