علل و ریسک فاکتورهای متاتارسالژیا

بعضی اوقات یک عامل منفرد می تواند منجر به متاتارسالژیا شود. اما بیشتر اوقات، چندین عامل در ایجاد آن دخیل هستند از جمله:

تمرینات یا فعالیت های شدید: دوندگان در معرض خطر متاتارسالژیا هستند، به این دلیل که پنجه پا هنگام دویدن نیروی قابل توجهی را جذب می کند. اما هر کسی که به یک ورزش پر تحرک می پردازد نیز در معرض خطر است، به خصوص اگر کفش فرد
مناسب نباشد.

فرم های خاص پا: قوس بلند کف پا می تواند سبب وارد آمدن فشار بیشتری به متاتارسال ها شود. بنابراین ممکن است در افرادی که انگشت دوم پا بلندتر از شست پاست وزن بیشتری به سر متاتارسال دوم وارد شود. .

دفرمیتی های (بدشکلی های) پا: پوشیدن کفش های خیلی کوچک یا کفش های پاشنه بلند می تواند باعث بد فرم شدن پاشود. انگشت پارو به پایین (انگشت چکشی) و برآمدگیهای دردناک و ملتهب در پایه شست پا می تواند باعث ایجاد متاتارسالژیا شود. .

اضافه وزن: از آن جا که بیشتر وزن بدن هنگام حرکت به قسمت جلویی پا منتقل می شود، وزن اضافی به معنای فشار بیشتر به متاتارسال ها است. بنابراین، کاهش وزن ممکن است علائم را کاهش داده یا از بین ببرد.

کفش نامناسب: کفش های پاشنه بلند، که وزن اضافه ای را به قسمت جلوی پا منتقل می کنند، یکی از دلایل عمده متاتارسالژیا در خانم ها هستند. کفش هایی که در قسمت پنجه باریک می شوند یا کفش های ورزشی که کفی مناسبی ندارند نیز می توانند در بروز این مشکل نقش داشته باشند.

استرس فرکچر (شکستگی استرسی): شکستگی های کوچکی در متاتارسال ها یا استخوان های انگشتان پا هستند که معمولا دردناکند و نحوه انداختن وزن بر روی پارا تغییر می دهند.