مکانیسم آسیب شکستگی های استرسی پا

استخوان ها بافت های زنده ای هستند که با بازسازی و ترمیم، مرتب با میزان باری که بر آن ها وارد می آید سازگار می شوند. این فرآیند تغییر وضعیت نام دارد و به همین دلیل است که استخوان هاپس از آسیب می توانند بهبود پیدا کنند. این فرآیند همچنین باعث می شود که با اعمال وزن و بار مناسب بر روی استخوان ها بتوان آن ها را قوی تر کرد و بر عکس اگر در معرض بار کافی قرار نگیرند، ضعیف تر می شوند.
شکستگی های استرسی هنگامی رخ می دهند که بارگذاری روی استخوان از توانایی استخوان در انطباق با استرس وارده بیشتر باشد. پیش از شکستگی استخوان، در ناحیه تحت فشار به دلیل تورم و تغییر وضعیت غیر طبیعی ممکن است درد ایجاد شود. این پدیده واکنش استرس نامیده می شود و در تصویربرداری های تخصصی قابل مشاهده است.

محل رخ دادن شکستگی های استرسی پا

شکستگی های استرسی در هر استخوان پا ممکن است رخ دهند. با این حال، برخی از استخوان ها بیشتر از سایرین تحت تأثیر قرار می گیرند. . استخوانهای متاتارسال، که انگشتان پا را به خط میانی متصل می کنند. متاتارسال دوم و سوم بیشتر آسیب می بینند و ۳۵-۱۷ درصد كل شکستگی های استرسی پا و مچ پا را شامل می شوند. شکستگی های متاتارسال در دوندگان شایع است. . استخوان کالکانئوس، که به آن استخوان پاشنه نیز گفته می شود تقریبا ۲۸-۲۱ درصد از شکستگی های استرسی پا و مچ پا را دربر می گیرند. . استخوان ناویکولار که در نزدیکی قسمت بالای پا قرار دارد.