دیپلماسی فوتبال - قسمت 9 - فوتبال به مثابه ابزار قدرت نرم

بنا به تعریف «جوزف ناي»، قدرت نرم توانایی یک کشور در رسیدن به اهداف خود از طریق ایجاد جذبه و کشش و نه اجبار و زور است. اعمال قدرت از نظر او از روشهایی همچون بسط و گسترش روابط با متحدان و تعاملات فرهنگی میسر میشود. چنین سیاستی منجر به محبوبیت دولتها نزد افکار عمومی کشور مقصد و کسب حیثیت وجههي بینالمللی می گردد . ورزش، یکی از عناصر قدرت نرم در دنیا و از جمله در بریتانیاست. بسیاري از ورزشهایی که در حال حاضر از محبوبیت جهانی برخوردار هستند، ریشه در انگلستان قرن نوزدهم دارند. به عنوان مثال، فوتبال به عنوان جذابترین و پرتماشاگرترین ورزش دنیا، مخلوق انگلیسی هاست(کاشف، 1395 :69 .(هم اکنون نیز، «لیگ برتر فوتبال انگلستان» رقابتیترین و جهانیترین لیگ فوتبال در دنیا به شمار می رود. سهام بسیاري از باشگاه هاي ورزشی بریتانیا توسط مالکان خارجی خریداري شده و خصلت بینالمللی یافتهاند. طرفداران این باشگاه ها نیز از ملیتهاي گوناگون و چندین برابر هواداران داخلی و محلی آنها هستند. این واقعیت را در هنگام تورهاي تابستانی برخی از این باشگاهها از جمله منچستر یونایند، به وضوح می توان مشاهده کرد . دهقانی و ذوالفقاري موفقیت تیمهاي ملی یا ورزشکاران یک کشور به صورت معمول موفقیت کشور تلقی می شود. براي مثال، پیروزي تیم ملی فوتبال زنان ژاپن در مسابقه با آمریکا در فینال رقابتهاي جام جهانی زنان نشانه بازگشت قدرت ملی این کشور پس از زلزله و سونامی مارس سال 2011 میلادي تفسیر میشد. شواهد دیگري نیز در زمینه رابطه ورزش و قدرت نرم وجود دارد. بسیاري از کشورها نامآورترین و شناخته شده ترین ورزشکارانشان – که بیشتر آنها سوپر استارهایی هستند که در تمام جهان شناخته شده می باشند- را به مأموریتهاي دیپلماتیک در خارج از مرزهایشان اعزام می کنند تا حضور و تصویر خوبی از خود را در بیرون از مرزها به دیگر کشورها نشان دهند. از این موارد به عنوان قدرت نرم در جهت کسب منافع ملی و توسعه از طریق دیپلماسی فوتبال با کمترین هزینه و بیشترین سود به مانند سایر کشورها میتوان استفاده کرد.