نقش بازی های کوچک در فوتبال پایه - بخش دوم

بازی برای تفریح
برای کودکان ، مهمترین چیز بازی کردن است. آنها برای لذت بردن بازی می کنند. بخش اساسی آموزش عنوان می دارد که کودکان با بازی بهتر می آموزند. که منجر به بهبود مهارت ها و استقلال می شود ، ابتکار عمل و تصمیم گیری (خلالقیت) را تسهیل می کند و همچنین روابط با دیگران را مورد توجه قرار می دهد. از دیدگاه تاکتیکی تر ، موضوع بینایی ، حمله و دفاع است. با این حال ، هر جلسه فوتبال پایه باید یک دوره بازی آزاد را شامل شود . در این زمان سر مربی کنار می رود و فاصله را حفظ می کند. به کودکان اجازه می دهد بدون محدودیت بازی کنند و مهارتهایی را که یاد گرفته اند به کار گیرند.

منطقه بازی
ابعاد زمین مورد اهمیت است. زمین باید متناسب با سن ، مهارت و تعداد بازیکنان باشد. بازی در یک زمین کوچک با تعداد زیاد بازیکن دشوار است و به مهارت فنی و بینایی فوق العاده ای نیاز دارد. به طور کلی ، ما نمی توانیم تصور کنیم که کودکان 6 تا 12 ساله این مهارت ها را دارند. کودکان بسته به رشد جسمی و فنی خود دارای ویژگی های مختلفی هستند. به همین دلایل ، همه بازی ها در همه سنین توصیه نمی شوند. پیروی از تحول منطقی که کودکان در آن از بازیهای 4 نفره (بدون دروازه بان) حرکت می کنند تا درنهایت فوتبال 9 نفره بازی می کنند ، حائز اهمیت است.

دروازه / تجهیزات
اندازه دروازه باید متناسب با سن کودکان باشد. کودکان کوچک = دروازه های کوچک ، کودکان بزرگ = دروازه های بزرگ. در صورت امکان از دروازه با تور استفاده کنید. تور ها بازی ها را بسیار لذت بخش تر می کند. اگر فقط دروازه 7 نفره در دسترس باشد ، می توان با استفاده از نشانگرها این اندازه را کاهش داد. در غیر این صورت ، با استفاده از دیسک های نشانگر ، مخروط ها یا قطب ها ، دروازه را درست کنید. همچنین باید تفکیک این دو تیم به راحتی انجام شود. تعداد کافی از کاور در رنگ های مختلف باید تهیه شود.

تکنیک ها در بازی
مهارت های فنی مانند نگه داشتن توپ ، شلیک به سمت دروازه ، پاس ، کنترل ، دویدن با توپ همه در بازی استفاده می شود. فشار از طرف مخالفان در آموزش و بهبود این مهارتها کمک می کند. این مهم است که اطمینان حاصل شود که تمام قسمت های بازی آموزش داده شده است. به عنوان مثال ، اگر تأکید در یک جلسه خاص بر روی دریبل باشد ، باید شکل فعالیت ها به دقت انتخاب شود تا باعث بهتر شدن دریبل شود.