باشگاه فوتبال پرس گلوری

محل احداث : استرالیا
سال تاسیس : 1995
پرت برای اولین بار علاقه خود را به پیوستن به لیگ ملی فوتبالNSL قبل از سال افتتاحیه آن در سال 1977 نشان داد. با این حال، یک سری مشکلات لجستیکی و نگرانی های مالی به این معنی بود که لیگ تمایلی به حضور یک تیم استرالیای غربی WA نداشت. در حالی که تیم نماینده ایالتی به عملکرد خوب خود در مسابقات جام حذفی ملی و بین المللی ادامه داد، WA همچنان تا سال 1994 در سطح باشگاهی بزرگسالان نماینده نداشت.
در سال 1994، گروهی از بازرگانان به رهبری جو کلودیو IFC پرث کانگورو را تشکیل دادند. این باشگاه در سال 1994 در لیگ برتر سنگاپور همراه با داروین کابز شرکت کرد. در آن زمان، دیدگاه‌هایی مبنی بر تأسیس سوپرلیگ آسیا و اقیانوسیه وجود داشت که می‌توانست به یک امپراتوری ورزشی و مالی در شرق تبدیل شود. معلوم شد چیزی شبیه مسخره است. کانگوروها فصل لیگ را بدون شکست به پایان رساندند و به راحتی قهرمان لیگ سنگاپور شدند. با این حال، با کاهش پشتیبانی و منابع، آزمایش ثابت کرد که یک فاجعه مالی است و Perth Kangaroos IFC به زودی متوقف شد.

در سال 1995 کنسرسیوم دیگری به رهبری نیک تانا برای ورود به لیگ ملی فوتبال پیشنهاد داد. پرث گلوری متعاقبا مجوز پیوستن به فصل 1996–1997 NSL دریافت کرد و در 1 دسامبر 1995 باشگاه رسما راه اندازی شد.
از یک شروع نسبتاً نامشخص، باشگاه فراتر از همه انتظارات توسعه می‌یابد و به بازسازی تجاری فوتبال انجمن در ایالتی کمک می‌کند که قوانین استرالیا بر رسانه‌ها مسلط است و لیگ راگبی از نظر تجاری در شرف شکست بود. گری ماروکی بازیکن سابق آدلاید سیتی و مربی پرث کانگوروها برای دو فصل اول به عنوان مربی منصوب شد و با سبک جسورانه و هجومی خود طرفداران زیادی را به دست آورد. پرت که در ابتدا تصور می‌شد چیزی بیش از یک شرکت‌کننده نمادین نیست، بسیاری را غافلگیر کرد و تنها با از دست دادن برش برای فینال، بسیاری را شگفت‌زده کرد. در سال های 97-1996 و 1997-98 به ترتیب هفتم و هشتم شدند.
در فصل افتتاحیه گلوری، بازیکنانی مانند Vinko Buljubašić برنده عنوان NSL، بابی دسپوتوفسکی مهاجم ساکن پرث و واس کالوگاراکوس، ستاره جوان محلی، به تیم آورده شدند و به جایگاه مذهبی دست یافتند. گاوین ویلکینسون، ملی پوش نیوزیلندی نیز به خدمت گرفته شد و گرت ناون، هافبک محلی، کاپیتان شد.

ورزشگاه پرث
زمینی که استادیوم روی آن ساخته شده است به نام مالک قبلی ویلیام لوتون، شهردار پرث، به نام پدوک لوتون شناخته می شود
پادوک از بخشی از دریاچه استون که بخشی از سیستم دریاچه ای معروف به منطقه دریاچه های بزرگ بود که شامل دریاچه مونگر و دریاچه هردسمن بود، بازیابی شده بود.
زمین برای مدت کوتاهی به عنوان پایگاه خانگی برای رقبای WAFL شرق پرث، وست پرت و پرت استفاده شد.